Uluslararası Nadir Şekerler Örgütü (IORS) tarafından nadir şekerler “doğada çok nadir bulunan monosakkaritler ve onların türevleridirler” şeklinde tanımlanmıştır. Nadir şekerler doğada çok az miktarda bulunmalarına rağmen, bilinen birçok biyolojik fonksiyonlara ve eczacılık, farmakoloji, kozmetik, gıda sanayi, aroma endüstrisi ve diğer birçok endüstriyel alanda büyük bir kullanım potansiyeline sahiptir.

Tüm heksoz ve pentozlar içerisinde sadece yedi tanesi (D-glukoz, D-galaktoz, D-mannoz, D-fruktoz, D-ksiloz, D-riboz ve D-arabinoz) doğada bol miktarlarda bulunmaktadır. Bilinen en yaygın ketoheksozlar D- ve L- izomerleri bulunan tagatoz, psikoz, sorboz ve fruktozdur. Bu sekiz şeker içerisinden D-tagatoz, D-psikoz, D-sorboz, L-tagatoz ve L-fruktoz doğada çok az bulunmalarından dolayı nadir şekerler olarak kabul edilirler.

Alluloz (Allulose, D-psicose) sindirim sisteminde çok az emilime uğrar, yaklaşık %70’i enerjiye çevrilmeden ince bağırsak tarafından absorbe edilir ve 24 saat içerisinde vücuttan atılır. Bu özelliğinden dolayı kilo vermeye yardımcı olur. Alluloz kalorisiz bir tatlandırıcı olmasının yanında, kandaki glukoz seviyesini düşürme, insülindirencini iyileştirme, vücuttaki yağ birikimini azaltma ve ateş düşürme gibi birçok biyolojik fonksiyonu düzenleme özelliğine de sahiptir. Alluloz kilo kontrolünde ve yağ birikimini engellemede büyük ölçüde etkilidir.